Zonnevliegtuigen zijn niet de groene toekomst van vliegreizen. Maar dit zou het wel kunnen zijn.
Hoe je het ook wendt of keert, de zonnevliegtuigen Solar Impulse 2 is een wonder van techniek. Dit vliegtuig op zonne-energie — dat momenteel door Bertrand Piccard en André Borschberg rond de wereld wordt gevlogen — gebruikte geen druppel kerosine tijdens zijn epische reis over de Stille Oceaan. Het is een echt bewijs van hoe ver de zonnetechnologie is gevorderd.
Helaas is het voor iedereen die hoopt dat we binnenkort allemaal in een zonnevliegtuig rondvliegen, vrij onwaarschijnlijk.
Zonnevliegtuig De Solar Impulse 2 landt in Silicon Valley.
Denk eens na: de Solar Impulse 2 heeft 17.000 zonnecellen op zijn jumbojet-formaat vleugels, samen met vier lithium-polymeerbatterijen om elektriciteit op te slaan voor de nacht. Toch is dat nog steeds maar genoeg vermogen om 2 ton gewicht te vervoeren, inclusief één passagier, met een topsnelheid van slechts 43 mijl per uur.
Daarentegen kan een Boeing 747-400 op straalbrandstof ongeveer 400 mensen tegelijk vervoeren, met een topsnelheid van 570 mijl per uur. Tenzij we echt schokkende vooruitgang zien in module-efficiëntie, zal het onmogelijk zijn om genoeg zonnepanelen op de vleugels van een 747 te proppen om zoveel gewicht te tillen — in totaal zo’n 370 ton.
Het is ook niet genoeg om batterijen te laden die op de grond door zonne-energie worden opgeladen, omdat dat het vliegtuig nog zwaarder zou maken, waardoor de benodigde energie voor het opstijgen enorm zou toenemen. Een gallon kerosine bevat ongeveer 15 tot 30 keer zoveel energie als een lithium-ionbatterij met een vergelijkbaar gewicht. Dat fundamentele verschil in energiedichtheid is een belangrijke reden dat het onwaarschijnlijk is dat we grote commerciële vliegtuigen met batterijen in de lucht zullen zien.
