De zoete lupine – ’n eeuwenoude Spaanse tapa

In Spanje word al sinds eeuwen de zoete lupine als tapa gegeten.

De lupineboon is ’n heel groot eiwitrijk zaadje van de zoete lupine plant (’n ver achterneefje van de doosnee boon, maar wel van dezelfde familie als de tuinboon) (Fabacea)

Het bevat tot ruim 40% lichtverteerbaar eiwit en het moet voor de bereiding tenminste 24 (tot 48) uur geweekt worden in water en daarna in vers water (eventueel met wat zout voor de smaak) gekookt worden om de bitterstoffen (die wel veel minder in de zoete soorten zitten, maar nog wel aanwezig zijn) uit de boontjes te weken alvorens ze te koken.

Naast dat ze als tapas geserveerd worden, al dan niet met ’n houten prikkertje erbij geserveerd en eventueel met ’n scheutje olijfolie bedrenkt, worden ze ook als toevoeging voor ’n salade gebruikt, in Spaanse tortillas verwerkt en maakt men er ook ’n soort hummus van, om maar ’n paar voorbeelden te noemen.

Hieronder ’n recept (in het Spaans, maar ’n vertaling bij de ondertiteling is wel instelbaar) van hoe de Lupineboontjes te bereiden voor gebruik.